Qyteti i Konispolit

Konispoli shtrihet në një luginë me lartësi 400 m mbi nivelin e detit, në skajin më jugor të Shqipërisë. Konispol kufizohet në veri me Shalësin dhe malin e Saraqindit, në jug me Lopësin (fshat i Çamërisë), në lindje me Vërvën e Dishatin dhe në perëndim, me Shkallën e Çiflikun.

Konispoli ka rreth 3.500 banorë, të cilët flasin në dialektin çam. Emri i tij rrjedh nga kon'c dhe polya, fjalët sllave, të cilat i referohen fundit të një fushe. Zona ishte pjesë e rajonit të lashtë të Epirit dhe ishte i banuar nga Kaonët. Në vitin 1992, u zbuluan 7 shpella në veri të qytetit që datonin nga Epoka e vonë e Paleolitit deri në Epokën e Hekurit.

Një pjesë e madhe e popullsisë përveç emigracionit, falë pozitës gjeografike, merret me bujqësi, frutikulturë dhe blegtori. Një nga atraksionet turistike në qytet është pika turistike e Buarit, e vendosur në një kodër të mbuluar me pisha dhe shkurre.

Gjithashtu pika kufitare e doganës së Qafë Botës mbetet një portë e qytetit, i cili mirëpret jo vetëm emigrantët e ardhur nga Greqia por edhe turistët, me dëshirën për të njohur këtë vend të vogël, me shumë objekte arkeologjike dhe monumente historike.