Xhamia Fatih, e cila është ndërtuar mes viteve 1502–1503, paraqet një ndërtesë me vlerë historike të theksuar, pasuar nga një pasuri kulturore e shquar. Emri i saj i marrë nga sulltan Mehmet Fatihu, pushtuesi i Konstandinopojës, tregon për lidhjen e saj me ngjarje të rëndësishme historike.
Për nga arkitektura, xhamia ka një histori të pasur. Ajo është ndërtuar mbi rrënojat e një bazilike, duke ruajtur disa elementë të rëndësishëm. Për shembull, disa mure me tulla, pjesërisht arkada veriore dhe muri perëndimor janë ende pjesë e strukturës së sotme. Më tej, muri perëndimor është rindërtuar me teknikën e Kluasonazhit, të cilës i përkasin periudhës së Shekullit XIII-XIV.
Xhamia e Fatihut është një nga xhamitë më të vjetra në Shqipëri, duke e bërë atë një ndërtesë të veçantë dhe të rëndësishme në kuptimin e trashëgimisë kulturore. Sot, ajo shfrytëzohet nga Komuniteti Mysliman i Shqipërisë (KMSh), duke i dhënë një rol aktiv në jetën kulturore dhe fetare të komunitetit.
Xhamia Fatih ka marrë statusin e monumentit të trashëgimisë kulturore në vitin 1973, tregues i rëndësisë së saj në mbrojtjen dhe promovimin e trashëgimisë kulturore në vend. Me një pasuri arkitektonike të tillë dhe lidhje me ngjarje historike të rëndësishme, xhamia shërben si një dëshmi e rrënjëve të thella historike dhe kulturore të Shqipërisë.