Kisha e Shën Qiriakut dhe Julitës, Dhuvian

Kisha e Shën Qiriakut dhe Julitës në Dhuvian, Gjirokastër, është një shembull i rrallë i arkitekturës së periudhës së Mesjetës në Shqipëri. Ndërtuar në vitin 1588, kjo kishë përmban elemente arkitektonike të veçanta dhe ka një histori të pasur që lidhet me kulturën dhe trashëgiminë e kësaj zone.

Naosi i kishës është i realizuar në formën e një kryqi me një kupolë që mbulon hapësirën qendrore. Ky stil arkitektonik është tipik për periudhën e Mesjetës dhe tregon për aftësinë e ndërtuesve të kohës për të krijuar struktura të forta dhe estetikisht të përsosura. Brendia e naosit përbëhet nga gjashtë kolona, katër nga të cilat formojnë bërthamën qendrore të mbuluar me kupolë, të cilat ngrihen mbi një tambur të lartë.

Në pamjen e jashtme, kisha dallohet për proporcionimin harmonik të volumeve të ndryshme dhe përpunimin e kujdesshëm të detajeve arkitektonike. Proporcionet e kishës, së bashku me detajet e shtuara gjatë kohës, e bëjnë atë një objekt tërheqës vizualisht dhe historikisht.

Në anët veriore, perëndimore dhe jugore të kishës, vërehen konaket që e rrethojnë kishën pa ndërprerje. Këto konake janë dykatëshe, ku kati i përdheshëm përdorej për nevojat e kishës, ndërsa kati i sipërm ishte i dedikuar për banim. Edhe konaket dallohen për përpunimin e kujdesshëm të elementëve arkitektonike dhe konstruktive, treguar në ndërtesat e tyre.

Kisha e Shën Qiriakut dhe Julitës në Dhuvian është një thesar i trashëgimisë kulturore, duke përbërë një dëshmi e rëndësishme e periudhës së Mesjetës në Shqipëri.