Kisha e Shën Markut, Vau i Dejës

Kisha e Shën Markut është një monument i rëndësishëm i kulturës dhe historisë mesjetare në Shqipëri, i cili përfaqëson një trashëgimi të çmuar arkitekturore dhe historike. Ndërtuar në majën e malit të Dejës buzë murit lindor rrethues të kalasë së Vaut të Dejës, kjo kishë ka një vend të veçantë në peizazhin kulturor të kësaj zone.

Në dokumentacionin historik, kisha e Shën Markut për herë të parë përmendet në vitin 1400. Gjergj Bardhi, gjatë vizitës së tij në viteve 1631-1632, flet për ripërtëritjen e kishës në atë periudhë. Legjenda e lidh kishën me Skënderbeun, duke thënë se ai e ka ndërtuar këtë kishë si një shenjë kujdesi për fitoret e tij të mëdha ndaj venecianëve për kalane e Danjës. Ky aspekt e bën kishën e Shën Markut një simbol të rëndësishëm të periudhës së heroizmit dhe pavarësisë kombëtare.

Burimet historike përshkruajnë qytetin mesjetar të Danjës si një qytet me dy karakteristika kryesore: kështjellën që ishte kushtuar Shën Markut, shenjtit mbrojtës të Venedikut, dhe kishën e Shën Mërisë, një ndërtesë e shekullit XIII-të.

Arkitektura e kishës së Shën Markut përfshin elemente të veçanta të periudhës mesjetare, duke e bërë atë një monument tërheqës për studiues dhe vizitorë të interesuar për historinë dhe arkitekturën e kësaj periudhe të rëndësishme në Shqipëri.

Megjithëse regjimi komunist e la atë në harresë për një kohë të gjatë, kisha e Shën Markut mbetet një simbol i rëndësishëm i trashëgimisë kulturore dhe historike të vendit, duke përcjellë një pasuri të çmuar historike dhe kulturore për brezat e ardhshëm.